Dulu dan Sekarang

Buaya adalah haiwan terlindung, tetapi ianya tidak bermakna ianya tidak boleh dibunuh kerana buaya bukan spesies yang terlindung sepenuhnya. Buaya masih boleh dibunuh jika ia menyerang manusia ataupun mengancam nyawa manusia.

Jika zaman sebelum merdeka di Sarawak, buaya boleh dibunuh untuk diambil kulitnya. Semasa pemerintahan "kesultanan Raja Brooke", kerajaan akan membeli kulit buaya dengan harga 36 sen untuk setiap kaki panjang. Dengan syarat kulit buaya itu hendaklah lengkap dari hujung ekor hingga ke bahagian leher buaya. Ini bermaksud pada zaman dulu, ramai orang menjadikan aktiviti menagkap buaya sebagai sumber rezeki mereka tambahan lagi dengan galakkan yang diberikan oleh kerajaan pada masa itu. Ini telah menyebabkan pengurangan jumlah populasi buaya pada masa tersebut.

Di era perang dunia kedua semasa Sarawak dijajah oleh Jepun, kulit buaya sudah tidak menjadi barang yang beharga. Tetapi lain pula yang berharga pada masa tersebut, iaitu daging buaya. Biasanya penduduk tempatan akan menjual daging buaya kepada orang Jepun kerana mereka sangat sukakan daging buaya.

Tapi selepas merdeka, aktiviti memburu buaya telah diharamkan kecualilah jika buaya tersebut mengancam atau membahayakan manusia, barulah buaya boleh dibunuh. Ini telah menyebabkan populasi buaya meningkat.

Secara logiknya, dengan populasi buaya yang semakin banyak, sumber makanan yang semakin kurang akibat dari kesan pencemaran dan explotasi ikan yang berlebihan, ini telah menyebabkan buaya akan makan apa sahaja yang dirasakan boleh dimakan bukan sahaja di sungai, malah di daratan. Ini merupakan faktor utama mengapa serangan buaya di Sarawak semakin menjadi2 akhir akhir ini. Jadi, sesuatu perlu dilakukan oleh pihak kerajaan bagi mengurangkan dan mengelakkan serangan buaya terhadap manusia.